Μάνα σε ευχαριστώ, μάνα που με έμαθες να περπατώ, μάνα που με έκανες σωστό,που μόλις επερνα λάθος στροφή, ειχες τον τρόπο πως την πραγματικότητα να δω, πως χέρι χερι θα με κρατάς κ θα σε κρατώ, για πάντα, έτσι μου έμαθες κ έτσι έπραξα το σωστό, νομίζω τελικά, είναι δύσκολος ο κόσμος, μου το είχες πει μα είχα κλειστά τα αυτιά, τα μάτια μ ανοιχτά, μην πέσω σε λάθος αγκαλιά, γτ η αγάπη σήμερα σπανίζει, είναι κάπου στο βάθος κ το έχουν αφήσει να σαπίζει, όποιος δεν ρισκάρει δεν κερδίζει, θα έλεγα είναι συμπαντικος νόμος μα άσε μην κάνω το μυαλό σου από σκέψεις να σαστιζει...