gel tut elimi. kalma karanlığın ortasında, bir çocuk bağırıyor sokağın tam ortasında. dümdüz bir boşlukta geriye doğru baktım ben oradaydım, kendimi yara bere içinde gördüm, sanki bomboştum ağlıyordum. sonra koştum ileriye doğru, hiç durmadan koştum. Çok zorlu engellerden geçtim, hiç geçilmeyecek geçitlerden, hiç akıl karı olmıyan yerlerden. ama geçtim. sonunda başard geçtim. ve bu günlere geldim, aydılığa çıkmayı başardım. evet başardım. şimdi durup baktığım yerden daha da ilerideyim, ve her zaman dahada ileriye doğru gideceğim. her gün allahın izni ile daha çok kendimi geliştireceğim. düneyim olduğum noktadan daha da ileriye gideceğim. cahillik değil bilgeliğe gideceğim. ömrümü sorgulamaya vereceğim. hakikatin peşindeyim, hiç durmadan hep gerçeği arayacağım ve onu bulacağım.