باز پاره شد مصرع و بیت و حرف و دهان و دفتر و قافیه هی زدم افسار بر نوک خودکار تا ننویسد،مغلطه کافیه با دستای بسته به هم پاس قافیه دادیم باز روی خطی ممتد به هر چه خواستیم هی زاویه دادیم فقط کافیه با این سفسته ها هر دفعه با خدا هم بکنیم هاشیه بازی عجب میگذرد این ثانیه ها شده این سال و ماه و روز و هفته برای ما عین اسب رمیده بس که خمیده پشت پشت این ازادی و استقلال دور شو از زنده ماندن پر ز تهوع، استفراغ دور شو از استبداد ، دور شو ازاستکبار دور شو از دوربکن استغفار که این کلمه برای خیلیا خیلی غریبه بخدا خیلی عجیبه اینکه تو وطنت ،یه عده با پیشونی کبودشون ماییه ننگن و نبودشون بهتر از بودنشونه که همه جا با فحش نفرین و بد و بیرا صحبتشونه که همه گیر و گرفتارن تو زندگیاشون جای سرافکندگی و غر بتشونه خیلی عجیبه غربته خونه وقتی توی خونه جای عشق صبح تا شب فقط فکر و صحبت نونه ما که پاشیدیم اون همه دونه واسه گنجیشکا کلاغها خوردن و پاشیدن همشو دادن به فنا چرا تبر گرفتید از هیزم شکنا؟ چوب مداد و مغز زغال و کاغذ دفتر هممه در بندند هیزم شکنان همه گشتند اویزان به طناب رحمی ندارن حتی به زنا فقط فکر شکنجه کردن پاچه ی خوب و سینه ی مخمل لبان زیبا ، صورت و گردن هر چه خواستین به زور و سبب مال شما شه مال شما شد هی چک و تهدید بهر تجاوز هر زن پاکی دست به دعا شد عفت او هم زیر سوال و مردی ما هم باد هوا شد کاری کردی خداوند حتی به خودش شک کرد فرشتگان را مامور در تیرگی شب کرد تا خودش نبیند فسخ و فجور این همه عالم خداوند فرمود خداوند امر کرد پست تر از عالم فاسد نیافریدم شیاطین و دیوان همه عقب گرد