ပုစွန်ဆီအရောင်နဲ့ ကောင်းကင်ကိုဆင်မြန်းထား ညနေခင်းရဲ့အလှတရားနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်နေသူမင်းအား အမှတ်မထင်တွေ့လိုက်မိတဲ့ အိမ်‌ေပါ်၀ရံတာအမြင့်က ပျော်ရွှင်ကြည်နူးမူက ရင်ခွင်ကိုခုန်ဆင်းသွား အမှတ်မထင်ဖြစ် ရင်ခုံသံတွေနဲ့ချစ်ခြင်း မကြာခင်ဆို နေမင်းကြီးလဲ မင်းအလှအောက်မှာ ငိုက်၀င်ဆင်း အမှောင်ယံတွေကြီးစိုးလာမဒ့ကောင်းကင်ပေါ် ညနေကတွေလိုက်တဲ့မင်းမျက်နှာလေး အမှတ်မထင်ပေါ် ‌ခေါင်းထဲမှာအတွေးများစွာ နဲ့ ထိုညကငါxတောင်မပျော် စိတ်ကူးပင်လယ်ထဲမှာ နှစ်မြုပ်၀င်ခဲ့ ညသန်းခေါင်ကျော် X တော့လဲxမက်ထဲမှာ မင်းအသံလေးနဲ့ ငါ့လာခေါ် ကျယ်၀န်းတဲ့‌ချိုင့်၀ှမ်းကြီးနဲ့နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ လကမ္ဘာပေါ် စတွေ့တဲ့အချိန်ကစပြီးဘယ်လောက်ချစ်မိကြောင်းပြောပမယ် ပန်းခင်းတဲ့ ဘ၀လမ်းကြီးထဲမင်းနဲ့မှငါနင်းလျှောက်မယ် ငါနဲ့တွေ့တဲ့အချိန်က စပြီး အပူပင်ကင်းပျောက်တဲ့ ခံစားချက်လိုမျိုး ဖြစ်စေရမယ်မင်းစောင့်ကွယ် ဒီလိုပြောတော့မင်းကရယ်တယ် ပုံပြင်တွေလာမပြောကြေးတဲ့ မဟုတ်ရပါအချစ်ဆုံးလေးရယ် ဒီလိုပုံစံမျိုးမတွေးနဲ့ ပါးလျတဲ့နူတ်ခမ်းလေးကမခို့တရို့နဲ့ပြုံးသေးတယ် ကမ္ဘာဦးကအချစ်နတ်မင်းတွေ တိုင်တည်ကာကျိန်ပြောပေးမယ် အချစ်ကချစ်ဖို့ပဲ ကျန်တာမတွေးနဲ့ နှစ်ဦးသားကြားမှာမရှိတဲ့အရာက အပူပင်ဆိုတာလေးပဲ