سر صحبت وا میکنم.تازگیا اصلا حالم جور نی.جور میکنم یه نفر که باهاش برم.خودم بهش میگم بره زوری.چشام مث رگام خونی.خیلی وقته رخم با خودم جورنی.گاهی وقتا میگم بی قافیه برم.ولی میبینم یهو ردیف شد.جملات خود به خودی.میره قلم به جاهای تاریک.یه در وا میشه روحم میره توش میگم میری کدوم گوری. دیدم بهشته اره ولی چرا این شکلیه.به جا سه تار.تار انکبوت مشکیه.جا اسمون پر از فلز تو هوا.خورشید ندارع نورا بستن رو شونشون ردا.خوردن درختا میوه های خودشونو اونا.هر چیز که تو زمین بود رفته به فنا. جا عقاب شاهینو درنا.ریخته کلاغ اژدرفونیکس.به جا قران انجیل تورات.مونده تکسای تک واسه کورس.🍁🍁فکردم جهنمه ولی.دیدم اصلا جهنمی نیست هر کسی به اندازه جایگاهش تو دنیا میره توی یه بهشت طویل.به هر چی میکرده فکر تو دنیا میشه خشت خونش تو رویا. ابی لاجورد شد با دودا.میخواد بشه گاد مثل بودا. یادش نی به جا سندل الستر تو باهاش بودا.🍁🍁.تازگیا اصلا حالم جورنی نزدیکی میاد میگه ازم خیلی دوری.بازی حکمه چه جوری زدی به خودت سوری.امروز شنبسو ترکیدی.نیست چارشنبه سوری.میگه فلفور برسون خودت خیلی فوری.میگم برسم کمکی از دستم بر نمیاد گفت خیلی شوری.من حالم جور نی .انقدر مغزه درد گرفت.زده به قلبم..الان نمیدونم کجای شهرم.اسمش بهارستان ولی گوم گورم پرتم.زنگ زدم رفیقم گفت هست چه جوری برگشت.گفت رسیدی ته خط دیگه نداری عقب گرد.تو مخم مثل گرد گل رعد نور سرد سوز میرزه از اسمون.هرکی میرسه میگیرم براش گارد گرگ.میاد کوسه بیرون از اتشفشون.چشم میده به اون یکی چشم ادم نشون.اگه منم روز مره میکردم عادت میشد.من اب میدادم ولی نمیکرد اونده رشد..