NAKARAT: yaşıyoruz tanrinin elinde gidiyoruz sona dogru ölümüz silinecek henüz değil evet ama azrail gelince susup durup ona boyun eğmemiz gerekecek VERSE 1: madem yaşıyoruz boşa ismimiz yok olacak ruhumuzun her zerresi gökyüzüne uçacak yerin altında kalanım olacak bi toprak bilmiyorum ne yapalım sınavımız zorsa zordur evet yaşamak sorun dolu basamak adım adım gidiyoruz zirve hala çok uzak bi de dünyanın kuralı gelip çelme takmak nadasa kadar sürelim bizim olsun tarla şeytan gibi gözler her adımı izler bizim kanatlarımızı çocuk yaşta söker bu mu mutlu eder bu mu huzur veren eger öyleyse farkınız yok ki hiç zebaniden halbuki gerekiyor anne gibi melek kızıp sinirlenip yine meleklere sövek dünyanın amacını perde kalksa da görsek dövüşmeyip payımızı kardeş gibi bölsek NAKARAT: yaşıyoruz tanrının elinde gidiyoruz sona doğru ölümüz silinecek henüz değil evet ama azrail gelince susup durup ona boyun eğmemiz gerekecek VERSE 2: birden bitti gitti bu düşler uykumuz gibi gündem aniden gelip değişen kendi kendimi üzmem hep bi gül deyip gülsem maalesef dolu bünyem basamakları düşsem üzüle üzüle kıyameti yaşayıp gerçeği mi görelim bence kendimize gelip kıyameti örtelim anne baba abla abi çekiyoruz eziyet elimizde imkan varken gün yüzünü görelim NAKARAT: yaşıyoruz tanrının elinde gidiyoruz sona doğru ölümüz silinecek henüz değil evet ama azrail gelince susup durup ona boyun eğmemiz gerekecek