Nakarat: kendimi bilmem kendimde değilsem gene kendim benimser kendi derdimi Bridge: kendime geldim gerçek benim derdim kara düşmanın fendi birleşip de yendi maalesef durmam onun kalesi burda kalbimde ur var anestezi vur ortak Verse1: döndüm geçmişe geldim ölüm toprak atar beni serdi bölüp topla kader deme sensin dönüp yokla haber yeni geldi ardın ardına bakmaz senin farkın farkına varmak benim rahatım rahatına varsa olmam kimselere düşman ecel gibi geldi kalbime benim ölmem gerekli harbi he yatak düşman sanki bak dar yine benzer gecelerime ve kabrime hedef beynime hedef beynime ketebey gibi yazarım deftere tercih meselesi bu keyfime susmak gerekirse ket dillere ey! şimdi sert bi dile geçiyorum hedefimi biçiyorum kadehimi içiyorum beni arayana hemen kuralımı seçiyorum altısının beşi yorum beşini de deşiyorum tabi tabi deş ve geç hepsi eskide kaldı hedefim geriye sardı deli gibi yazdım gece uyumazdım aşık atışması değil kalemim sazdı ve vakit azdı tırnağımla kazdım sonunu bile bile sonu aramazdım zaman acımazdı sona varamzdım bunu bilip yine ben sallayamazdım ey sonumuz bizim ney sorumuz verilcek cevaba üzülme yaşa ki dürüstçe Nakarat: kendimi bilmem kendimde değilsem gene kendim benimser kendi derdimi Verse 2: derdimin olduğu yerde dostum bile yok gerekir alenen benliğe doluyor garip bir kül ve de kor yorgunum bedenen yaramaz biri değilim bence yaramaz mı umrusamaz mı bi perdenin ardına saklıyım bence aralanmaz mı zorlanamaz mı alttan alırım gerekince anlamazsın anlayamazsın Biri bile bilmeyince yalnızlaştım dayanamaz mıyım