فکرم تو سیاهی هم میدرخشه چون غیر از این باشه زندگی کردن نمیارزه/کورسوی امیدم با تاریکی اذهان نمی جنگه /از اجبار داعمی دیگه تمام وجودمون لمسه /به نظرت تنها راه پیش رومون مرگه /تنها راه نجاتمون پرتابه سنگه سنگ به تمام عقایدی که نحسه /بی مفهومی ترکاتون از ترس حبسه/واژه ها م به جای خون تو جریانه نبضه/گرگ هم رخنه کرده تو گله چون شبان با گرگا بسته/انقدر خفقان شدیده کلمات هم پشت میله افکارم حبسه/ایراد کارمون هم نقضه تناقض بین افکار وعمل دیگه بسه/قرمز رنگ جنگه ابی هم سرده و زرد جداییه مثل رسانه ی زرده اینو بفهم که رنگ روح زندگی سبزه/سکون فکری دیگه بیش از این حد بسه/چون باعث مرگه مرگ مرام ومعرفت ومنطق مثل مردن نوید وسط هم وطناش تلخه /اینو بدون که رپ یک مسیره مسیری که منتهی میشه به یک پدیده پدیده ی ازادی که تو چنگال حکومت اسیره/صدای من نفیره نفیری از جنس صور اسرافیل که باعث بیداری زمینه/رپ هم یک وسیله برای جریان سازی فکری تبدیل فرد به انسان شدنه چون ادمیت فقط یک بودنه/کویر فکر رو تر میکنم با طروات کلمه/تنها ابزار جنگیه موجود قلمه که اونم جنگ بلد ولی صلح طلبه/قافیه هم یک واژه برای زیبا سازی کلمه. ولی اصل وهدف فقط نجاته نفسه/به ارزو نرسیدم ودیر فهمیدم که راهمون دور تر از عمر ارزو منده فقط در یک کلمه/(من جوری زندگی رو میگذرونم که اضافه کنه وجودم چیزی به دنیا حضورم وزن باید داشته باشه ،تو این دنیا وزن من شعره از درد های دنیا وگرنه ارزو فنا شده برامون باقی مونده فقط دنیا)(کروس)/این مردم حتی ندارن به خودشن روا/فقط نشستن و رو به اسمون میکنن دعا/به هرچی که علم ندارن میگن بوده کاره قضا/تمام دزدای شهر هم به تن کردن قبا/دیگه بست نیست ظلم وستم تا کی این همه جفا/میرن امریکا و کانا دا واسه دوا/به مردم میگن بشینید و از خدا بخواهید که بگیرن بیماران شفا/چهل ساله که هست حرفاشون باده هوا/همه یک مشت نون به نرخ روز خورید که هستید فقط به فکر بقا/(من جوری زندگی رو میگذرونم که اضافه کنه وجودم چیزی به دنیا حضورم وزن باید داشته باشه ،تو این دنیا وزن من شعره از درد های دنیا وگرنه ارزو فنا شده برامون باقی مونده فقط دنیا)(کروس)