Zaginiony gdzieś sam po środku świata,pyta wszystkich sie , gdzie jest, jego tata. W oku płynie łza,on zaciska pięści,w dłoniach trzyma strach,ten świat go uwięził. Kurestwo go mierzi, nawet wręcz obrzydza,boli go też grzech między ludzka nędza. Zagubiony chłopak, w świecie pełnym kłamstwa, narkotyków zła, skurwieli i chamstwa. Jeden jednak cel zawsze mu przyświeca, iść przed siebie hen ,ze sobą mieć plecak. Ale powiedz czy , świat da mu nadzieję,na to kiedyś by ,nie stał się złodziejem. Oczy pełne łez,serce, popękane, powiedz,co mu jest,czy jest losu panem? Może przyjdzie dzień, może choćby chwila, że obetrze łzy ,pozna ,co to przyjaźń. ref. Przyjdzie taki dzień, przyjdzie taka chwila,że poznamy czym, jest prawdziwa przyjaźń.