Ξεκίνησα και μίλησα και όλους τους απειλησα Ότι στα 17 μου θα γίνει χαμός Και δε θα αφήσω τπτ Πίσω γυρνώ πάω μια βόλτα Και τραγουδώ μεθώ κοιτάω ουρανό και απορώ γτ Γτ όλα αυτά σε μια πουτανα ζωή Πάω στο πάρκο τους Φίλους μου να βρω Να γελάσουμε όλοι μαζί και να ξεχαστω Τα πάντα γύρω μου τρέχουν γρήγορα Χαζεύω όσους χαζεύουν Χαζοί είπαν να τους μοιάσω Και αρνήθηκα Πλέον σε κάθε γειτονιά Μια παρέα με ραπαδες Δικιοι μας είναι λένε τα τσογλανια Και γω χαμένος από τους πάντες Πλέον ξρω δε μας νιώθουνε Εννομενοι δε κατεβήκαμε ποτέ Από αυτό το βουνό της φημης Έχθρες παντού λες και είμαστε survivor Όποιος ξαναμιλήσει θα πεθαίνει δίχως αύριο Ηλίθιοι Δυο φορές την εβδομάδα θα γαμω την ευτυχία σου Θα δεις πως είναι να τρώς ξυλο Μέσα από τα ηχεία σου