քայլում եմ փողոցով ու կողերս մրայլոտ ամպեր քաշում եմ ծուխը ետ անտեր զզվալով ինքս ինձնից համբերած հարբած ես կյանքից գնում եմ անվերադարձ դժվար մեկը կջոգի որ սիրահարված։ փոխվելա մոտս ամեն ինչ ես վերջերս զգում եմ ամեն ինչ թե ով ումա նվիրվում թե քո շահը երբա վերջանում համբերում եմ ես ինքս միշտ կյանքը ֆրալույա գալու հետ հիշի միշտ։ ու կամ միշտ ձենս միքիչ վարաքիչ կողինիս ժպիտը վափշե գրավիչ ու թե ինձել րեպով կպնողին մենք օփշի կուտոկով սիրում ենք քուրիկիտ