در روزگار دلبران وعده شکن دلشکستگان را جای نیست... دوباره شب شدو از اول مینویسه این قلم من با یه بطری وسط اتاقو عکسات پخشه هر طرف دوباره فکرت اومده پرونده خوابو از سرم حسابش در رفت ع دستم چند بار بعدت رگ زدم دیگه این زمین نمیبینه عشقی مثه عشقه ما میدونی ک عشق بینمون نبوده اشتباه شبا تا صبح بیدار میموندیم صبح کبوده چشم ما این دنیارو تورو ازم گرف لعنت به این اجتماع همش شعر میگفتی از علاقت برام رفتی گذاشتی این دلو امانت برام اگه بخای همه اینارو تکذیب کنی این کوچه ها میدن همه شونو شهادت برام الانم فک نکنی ازت دلخودم چون تو بودی ک باعث شدی جهالت درام ازم یه مرد ساختی ک بدون تو نمیتونه پ دیگه روح ع این بدن با اجازت دراد بعد تو ، فقط دارم حرف رو بیت با کی حرف بزنم همه باهام معمولیییی تو بودی تو اییین خونه مخاطبه خاص دردی ک تو صدامه رو میکنی احساس بعد تو میگن شبیه دیوونه ها شدم دیوونه ها چجورین نمیدونی گلم؟ ولی اگه همشون مثه من شکستن سلامتی دیوونه ها اول خودم دوباره شب شدو از اول مینویسه این قلم من با یه بطری وسط اتاقو عکسات پخشه هر طرف دوباره فکرت اومده پرونده خوابو از سرم حسابش در رفت ع دستم چند بار بعدت رگ زدم دیگه این زمین نمیبینه عشقی مثه عشقه ما میدونی ک عشق بینمون نبوده اشتباه شبا تا صبح بیدار میموندیم صبح کبوده چشم ما این دنیارو تورو ازم گرف لعنت به این اجتماع بعد تو هیچکی دیگه نمیگیره جاتو این زندگی ادامه داشت اما فقط باتو میدونم دیگ مهم نی نفسام براتو ولی من هنوز میخونم روزی 20 بار چتاتو نیومدم اینجا براگدایی محبت اومدم بگمو برم چار کلمه وصیت من ک رفتم ولی تو بیخیال من باش همون عشق همیشه شادو خوشال من باش هیچوقت مثه من به کسی دل نبند به دور از هر جوووره حسه وحال من باش این زندگی ک قسمت ما نشد تو زندگی بعدی ماله من باش