شروع میکنه شاعری که از دل نوشته رفتار این آدما باهم چه ذشته میکنن هرچی پنبه داریو رشته شاید از آسمون بیاد فرشته این کوچه خیابون فقط حرفامو میفهمن آدمای این شهر فقط واسه زنده موندن میجنگن بیرحمن اونای که به دل نوشته هامون میخندن رفقای که خوب بودن چه ساده از کنارمون میرفتن مستی با بطری خالی این زندگی مسابقه رالی ازتوم مونده فقط یه جالی خالی چیزی نمونده این بازی و ببازی فرشته ی که ترد میشه مثله پسری که مرد میشه رفتارش با آدما چه سرد میشه دلش پره درد میشه نگاهش به همه بد بینه شب الکلو صبح سر گیجه شاعری که غمگینه فقط از دنیا زخم دیده