Ndihem i lodhur, sikur mbaj pesha te renda Nuk mundesh ta shikosh sepse po i ngre perbrenda O Liljon po ti pse sflet, a thua kaq shum perton Sa her ta kam perseritur po ti prap nuk e kupton Nese ndjen mungesen time atehere me prit Nese do prezencen tende ateher therrit Po une prap s'hoh dot asnje, shikimi njerzve me bezdis Nese ti do kesh ftoht une do t mbuloja naten E nese une do ngec diku ti do ma lagesh balten Pse me shikoni me habi, po ky djal pse ka ndryshuar Pyetjet ktu i bej une, pse dreqin ju kam ndihmuar Sot n mbremje u shtriva eshe pash veten ne enderr I veshur me kostum po ksaj here s'isha dhender I veshur me te zeza pa papionin siper veshjes Isha vetem prezent ne funeralin e buzqeshjes Kurr se mendoja veten si armikun e miletit Dhe me ta u prisha nuk i flas ne rrug respektit Dhe cdo nder qe te kam ber ishalla ju ngec ne fyt Nuk kam qen naiv, thjesht isha djal me shum virtyt Dora jote brisk smund ta jap fjalen e beses Dhe kur ma shtrengove doren ma dhe me anen e preses S'publikoj shum keng te mijat, perdor pak fjalor banal Nuk jam pa edukat, po cfar te te them qe ske moral Me kurvllik pas shpines, thure mantelin me ngrehosje Ku eshte njeriu qe sgjeta kurr, emrin e ka mirenjihje E si mund te jemj miq, kur be syt e mi ti ben vec aktrime Hengre kaq gjat te une pa te pasur perfitime, Me gjithe se dua qe te hash prap, por jo ne tavolinen time Ne keto vargje personale e shoh veten si ne pasqyra Ne realitet ndihem si Drakula nuk me shembellen fytyra Me mendimet e mia, para gjumit po bej ndeshje Me ka joshur nje nje vajz e keqe mduket e quajn urrejtje Them tani ta mbyll, sju interesojn ndjenat e mia Tani po largohem sepse po m therret vetmia