هر روز بدتر از دیروز هر لحظه بدتر از قبل دارم میرسم به حد جنون و مرگ اینه حال و روزه دنیای من هر روز به خودم میگم همه رویای من تو این خونه لعنتی حروم شدن پسر افکارم رفتن رو اعصابم دارم حالت روانی نمیتونم بزارم جلو پام راهی حتی شعرامم پس و رو میشن گا گاهی اما باید کرد کاری نمی خوام همدردی کنم بگم هم درد منم میخوام هم دردی پیدا شه واسه دل خستم یادم میاد روزایی رو که با کلمات بازی میکردم اطرافیان ناراضی از خودم راضی میکردم اما حالا خودم شدم بازیچه دسته روزگار که رذله پستی میباره از سرو روش و این روزا روزه گاره مون پستر از پستره