Είναι κάτι μεγαλύτερο αυτό που έχω χτίσει Μια ζωή κομπλε ζωή έτσι με έχω πείσει Προσπάθησα και ξέχασα αυτά που έχω αφήσει σου ευχομαι ολοψυχα εσωψυχο γαμησι Πονάει σαν την στύση αμαρτωλή μου κλίση καταφερα και το νιωσα πολυ πριν μαπορριψει κατάφερα κακ σκότωσα το μεσα μου αλήτη για αυτο χειμωνες σαν αυτούς ξεστομίζω ριπποι μια ματωμένη τρίτη η ενα Ψυχοσάββατο ματωσανε τα μεσα μου που πατησα το άβατο καρτωθηκα με τσακαλους με μάτια σαν τις φλόγες ξερναω κατακόμβες σε τυφλωσε οταν το δες . ψαχτηρι στα αδελφακι μου γεμάτο το τασάκι μου να ψάχνω την διέξοδο μην φυγω απο τον έβδομο να λύσω την εξίσωση πριν μπω στην μαύρη τρύπα παλεψα και καταφερα απο την άσπρη βγήκα μεσα σε μκα νύχτα που κατέβασα τα πάντα ανοιχτηκα και αφηθηκα σε αυτό που λεμε Ελλάδα να στιψω το μυαλό μου να φτιαξω την κομπίνα ξερει καθε δικος μου στα ζορια καραμπίνα ει σαι θυ μα στην ρου τι να το χω ταξει θα τα παρω πριν περάσει γερος χρόνος πινω μόνος δεν θα αντέξω θα παλέψω με τα αδελφια μου στο χωμα και τα ματια της ακομα τα δικα μου να κοιτάνε να μου λεν πως μαγαπανε εφοδια ζωης παλεψα με το διαολο δεν με ακουγε κανεις κανενα πουστη δνε φοβάμαι φοβηθηκα νωρίς