başa çıkılmaz duygularımla yine kara kaplı defterimle ritim ataklarda sömürüyor ruhumu melodisi ve akıyor gönlümde sakındıklarım ve beni üzenlerden sakladığım onca söz kaybolan bu yıllarım ağarıyor saçlarım ve korkarım ki anlamaktayım alınıyor elimden yavaş yavaş zamanım kimseye fark ettirmeden gidiyor akan sular gibi kimselerde sormuyor halini vaktini biribirini düşünen dostluklar çoktan bitti tek başına sırtlamaya çalışmanın zararı büyük oldu kemiklerime ezildi ruhum onca yükün altına girmeye nasıl cesaret ediyorsun kürdan kollarınla nasılda korkmuyorsun bu vücuda çok şey borçlu olduğunu bilmiyorsun