Σαν απενταρος μαλακας ψάχνω τύχη στα ηχεία Γιατί θέλω το όνομα μου να γράφτει στην ιστορία Για αυτό όλοι που μ ακούτε μπείτε λίγο στο Ρυθμό Γιατί έχω μια ιστορία που πρέπει να σας διηγηθώ Μια φορά και ένα καιρό μέσ' τον κόσμο τον κακό Ήτανε ο Δημητράκης ένα αγόρι φιλικό Του αρεσανε οι τρελές είχε όνειρα πολλά Ημασταν στο ίδιο πάρκο και τον ήξερα καλα Μια μέρα ο Δημητρακης έμπλεξε όμως άσχημα Τον τύλιγανε οι σκέψεις του για τα ναρκωτικά Έμπλεξε με χουλιγκανους πονηρούς σαν αλεπούδες Που αντί για αρχιδια είχαν κατι πουστικες μουσούδες Τον στρίμωξαν στην γωνία χωρίς να πουν πολλά πολλά Και ήταν η τελευταία νύχτα του στης Σμύρνης τα στενά Δημητρακη μην φοβάσαι εγώ ποτέ δεν σε ξεχνώ Και να ξέρεις όσα γράφω δεν τα λέω για τον φακό Και αυτό το αφιερώνω για εσένα αδερφέ Μητσαρα μου θα σαι θυμάμαι για το θάρρος σου τρελέ