Robisz z siebie marnego bohatera  Lecz bliższy jesteś ewidentnego zera Udajesz kogoś kim wcale nie jesteś Jednocześnie docześnie zmień życie jak najwcześniej Masz dwie twarze  Ja Ci twoją prawdziwą pokaże Co robisz stale to nie mieści w pale  Zmień się koleś bo jesteś zwykłym śmieciem Szukasz szczęścia jak liter w alfabecie W tych ciuchach wyglądasz jak moher w swym bercie. Pisze nowe ciężkie wersy Ty swój nowy marny wierszyk Ja tworze protest wyrazów obrotem Teraz zmieszam Cię z błotem Ty jesteś taki sam jak 100 innych osób Ja mam swój sposób nie słucham marnych odgłosów Czego rapem nazwać się nie da Twoje rymy to umysłowa bieda Ja oblewam swój kolejny sukces Ty zatapiasz swoje smutki w wódce Nie licz na kogoś licz tylko na siebie Ja znajomych plewie jak ziemie z chwastów Młody zabastuj ty też powinieneś to zrobić Wokół nas pełno fałszywych twarzy W naszych czach wciąż brakuje lekarzy Którzy leczą chorobę naszej duszy By nie przeżywać katuszy coś należy poruszyć Ciągle ie wiem co może tutaj pomóc Sam nie dam rady więc mi ziomuś pomóż