Σήμερα στα σύννεφα με βλέπω Δεν θέλω να κατέβω Έχω πολλά και με ανακατευω Τι πήγε λάθος μες στο εργαστήριο με μενα Βάζω στο σακίδιο κι άλλα αποθημενα Κιαλι μέρα που μαζεύω πάλι τα σπαζμενα Τα μάτια μου θολα Τα χέρια μου καμμένα Δεν έχω ελπίδες αλλά όνειρα Τα αστερια μου φωνάζουν το ίδιο ονομα Ακόμα προσπαθώ να πιάσω το νοημα Τα μάτια σου φωτιά και ας είναι θεοσκοτεινα Μα έμαθα να ξεχωρίζω χρωματα ψυχης Είσαι τριαντάφυλλο μην ντιχον και μαραθεις Νύχτωσε ελα να με βρεις Νιώθω κενος και ειναι το χειρότερο Καιρο έχω να δω αληθινό χαμογελο Πάρε ποτό και έλα στο υπογειο ότι κοιτάω σιγά σιγά πεθαινει Δεν κρυφτηκα ποτέ και ας μην καταλαβενει Στο ίδιο πεζοδρόμιο μα μεταξύ μας ξενοι Και ο μονόλογος μες στο μυαλό μου δεν σωπενη Ειμαστε οι καλοί η ή καταραμένη? Με χάνω ρε γαμωτο και δεν είμαι καν στην μεση Έχω καρδιά να δώσω μα είναι μόνη η θεσει Μία μέρα θα λύσω το θέμα από την βαση Μου είπανε με τον καιρό θα μου περασει Εγώ ακόμα κολλημένος να είμαι στην ίδια τάξη Πια λόγια εγώ περιμένω πραξεις Άλλο ζω και άλλο το εζησα Άλλο κάθομαι και άλλο το εχτισα Κάκος που δεν με ανελεισα Κάτι μου λείπει μα συνεχισα Όταν θα τα βρω θα γυρίσω σπίτι Αλλά η πλιγει ανοιχτή θα μεινει Έχω κρυψει την φωτια Τώρα έγινε νερό και όλο με πνιγει Θυμάσε που μαζί κοίταγαμε σεληνη Και τώρα και αυτή έχει φύγει