Gerçek hüznüm şiirlerde kaybolur Belli belirsiz geleceğim toprağa boğulur Umutsuzlukla dolu ölü sebebim Beni gördükçe bira içer ölüm meleğim Karanlığın içindeki sessizlik tek sebebim Mutsuzluk içinde yaşayan bedenim Sanki verdiğim her nefes bir nefretti İntahar edenlerin ölüm sebepleri nelerdi Var benim Trajedi kokan hayatım Her yalanda bi fare kapanıydımm ucu ucuna kapandım İstiyorum bir umut yaşamak Geri gelmeyecek günleri taşlamak Oturuyorum yine yanmayan çakmak ile bankta Önümden geçen hayallerim yağmurlu kaldırımda Ayyaşın teki bıyık altından güler her ağladığımda Mutluluk çekmek için istiyorum bi banka Yabancı yüreğim bu bedene fazla Sesim yankılanır sokak köşelerinde ya da barda Mutsuzluğa atılan her adımda bir bira Yalnız gecelerinde arkadaş olur boş bir cam ve kapanmayacak bi yara Hadi parçala beynimde yankılansın her bi nota Umutlarını izlemekte bi deli balkonda Acıyla yoğrulmuş bu ruhum çaresizliğimde çözülür Asla ulaşamayacağım hayallerim umutlarımla birlikte kül olur Siz boşverin bu serseriyi Gelecek mutsuz günlerimde siz olmasanızda olur Sanki gökyüzündeki her sönük yıldız kalbimin içerisindeki umut Git gide büyüyen yalnızlığım kilitli bi kutu yahut Laf bilmezliğim içimdeki en değerli yakut Hayatın bizlere asla veremeyeceği ders Yanımda kimseyi göremedim çünkü boğuk dünyam bi'sis Duygularım ise besteci İster yinde seni görmesede geleceği