شهر من پره از عشقای بزرگ دستای کوچیک وروح های زمخت واسه رسیدن باید مث سگ بدویی ولی امیدی نیست به این آرمانهای تهی اینجا میگن جرمم بزرگه نمیدون ریشه دوونده تو خاکی که حاصل نمیده سالهاست که دیگه بارون نمیشه ابرای تیره با شهرمون غریبن خدا اینجا پوله معصومیت غریبست شهر من روح نداره روحشو فروختن اینجا همه گشنن شجاعتو کشتن