sesler kulağımda eder beni kanser üzücü her şey insanlar nedensizce tersler dünya dar zaman hiçte geri gelmez özlediğim gün ışığı bana hep yer vermez gözlerim umutla bakar mı ki lan dünyaya bir akşam daha sofra kurdum yalnızlığımla hele bi söz var aklımdan çıkmaz ki hala hayal kuranda ölüyo moruk kurmayanda lanetli şu cümlelerim kanar ortalık havamda bi şarkı yaptım kalmadı hiç kafamda tadımda şimdi düşlesem yarınları altın bi tabakta kemikten bi afrikalı olurdum paramla amına koyayım yaa kafam karışık işler bi okadar şarışır bitiklere oynadığım güzel gözler kamaşır buca bana dar gelir sensizliğe değilim ki alışık (nakarat arasıı) çocukluğum sivri geçti sokaklarda büyüdüm sizin okul dediğininiz şey bana tattırdı zulümü şimdilerde hayallerim kapatmaktı gözümü vazgeçtim karanlıktan korktuğunu düşünüp bir akşam sefası sigaramla balkonda aklımdan çıkmıyor ki baktığın o ilk an yine ardı ardına yaktım tatsız sigaramdan şiirleri sana yazdım gönül sarayımdan hangi şarkıyı açsam alamam ki aklımı seni düşlediğim dakkalar tamamlar mı bir ayı hani derler ya aşk bir anda vururmuş insanı beni aşk keleş misali dört yanımdan taradı vurulsam da öğrenirim senin için kalkmayı