لنگه پای من ، سخته پایِ حرفی بشینی که تو رو بکنه پاره تر نمیره تووی کَلت نمیشه سوژه خندت مغزت عسله هوله گاری پوکه بدبخت یک و نیم با دوتا پیک ، سه میشه میوفته پِلکت ادا و اطوارو بذار کنار ، أ خودت بگو نه اونی که فیکه فکره بکرت مسخرس ، تو پرنده من قفس خودت و نزن به در و دیواره من ، که میوفتی بازم از نفس میکشی باز عقب ، میدونی که نامزدم تو میری با ناز دَ در ، فرق داره با تو خواستنم آره قشنگ جاش توو ویترینه ، هَول پاش رو مین میره یکی مث من همون اولاش توو دید میره راه درازه ، پشت به پشت من بیا ببین که جاده بازه ، پام رو گازه بذار باد ببره یه جوری میرم واسه رسیدنه به من بشی جادو لازم راه درازه ، پشت به پشت من بیا ببین که جاده بازه ، پام رو گازه بذار باد ببره رو خودت بچینم یا رو فازت ببینم هرچی هستی بریزی اینجا رو داریه (دایره) ببرم بذارم بشینم بگن این حاجیمون عندِ لاتیه این که با یه پِخ توو سینش وا میده خواب دیده خیابونیه باز بگم یه حالیته فلسفه ی خلقتت با خدا و به من چه ولی چاکه اون دهنه گشاد و ببندش خسته نمیشی انقدر لاف و لوفه شعر میای حکم اونیو داری که لای لات و لوتا قِر میداد من که کم کم دارم میکشم بیرون ازش چه فرقی داره من پدر رپ فارسی باشم یا نوه ـَش این که حرف حق مث آب یخه رو سرت کی دی (K/D) مثبت ، بیگی عادت داره لوز (Lose) نده راه درازه ، پشت به پشت من بیا ببین که جاده بازه ، پام رو گازه بذار باد ببره یه جوری میرم واسه رسیدنه به من بشی جادو لازم راه درازه ، پشت به پشت من بیا ببین که جاده بازه ، پام رو گازه بذار باد ببره ، رو خودت بچینم یا رو فازت