پر کردنم یجور غول کردنم قبل مردن نتونی بگیری دور گردنم بزن که یکی محکم زدم یاد بگیر به بمب دست نزن زندگی کردم تو تهران جوری که کسی عمرا نکرد عمرا نگرد یه عده عقدن فقط کمینن خوده فرصت طلب پابه پام نیومد کسی جرات نکرد اینا سیس گرگن نترس خوده کهنن ترک حرفام تو رپفارس جلو میکروفن کردم دهنو شل فقط طرف ماس حرف های مفت نمیزاره اعصابم لابه لای دردات میبینی یه جا حرفاشو گفت جربزه باید باشه تند بری ولی درست باشه ترمزت رد میکنی مثل راه مخفی،  بزار پشتت هرکی میخواد پر کنه اینا مغزاشون هر روز پر و خالی میشه مثل قمقمه بسه از هرچی کشیدم تلخی زهری که چشیدم یه مدت فکر این نبودم که چی شم بخودم اومدم رفیقاهم پیچیدن گرمه هنوزم تنم مغزه سوبره ول کن هرچی کشیدت پایین رد بکن بره لوپ شده رفتارا بد تو مخته گوش میکنی اینجا تلخ مودت هی سره درد میگیره تنه به تن سوزن بد میگیره بالاتر از سیاهی رنگی نیست ترس چیه این خودتی به نگات میدی یه طعم دیگه جنایی و فلسفیش نکنیم ساده گند شده رفتارا شیره پی شیره باشه فقط آره گنگ شده حرکته کفتارا میپیچه تو گوشت رنگ شهرت تو نتونستی بکنی درکش ولی فردا میشه برای بچت مشق شبش هنوزم جنگت از روی جهله نداری قدرت درونی اونی هم که داری عق زدی توش از رو جنبه سره درد میگیره بالاتر از سیاهی طعم چیه ؟ جوون همه راهو هرزه میره میگه خدا هم راهنما قرض نمیده همه حواسا پرتت میشه