حال مساعدی ندارم این روزا چیزایی می‌شنوم که خراب میشن رو سرم ای روزا گوش کن این یکی ساده و قدیمی نیست در حد درک من و تو نیست زمزمه میشه دور و ورم موضوعات جدید تا بنویسم من برات یه شعر جدید یه شعر که توش بهت بگم وضعیتو چون باید بهترش کرد حال این وضعیتو شاهدم هستیم تو عصر بی محتوایی شعرایی که داد میزنن از بی محتوایی ببین اومدم چند تا نکته رو بهت بگم دقت کن که بعداً چی بهم نگی بعضیا از رپر بودن فقط اسمشو یدک میکشن عقل ندارن بی محتوان یدک کشن قلم رو دست میگیرن پا ورق میشینن چیزی تو ذهن ندارن رو ورق چس میرینن میخونن که فقط شنیده شن براشون مهم نیس چجوری شناخته شن همه دیساتونم پر فش ناموسی زیر سوال بردن فرشته های زمینی طرف دم میزنه از داف و مواد فقط لاف میزنه از فاز عداش میگه من گنگم کف خیابون راه میرم می‌لرزه آسفالت زیر پام همه اینا راسته فقط موازی نیازی نیست بگی همه این دروغ هارو اگه مردی یکم از خودت بگو از حال درون و بیرونت بگو تو نسلی که کصشعر ترند شده تو راه درست و پیدا کن ستاره ای باش بین کل ابرها تو یه الماس باش لا به لای سنگا الآنم که دارم میچنیم اینارو ندارم هیچ فاز و ادعایی هنوز مغزم خامه دنبال کلمات جدید مونده تا برسیم به اوج کار جدی اینارم بهت گفتم تا بدونی آینده رو ما قراره باهم بسازیم پس سعی کن بفهمی مخاطب حرفام شی چون نمیخوام شناخته شیم به نسلی که بودش مهد کودک انگشت نمای مردم شیم به جرم جاهلیت پس اینو بدون دوست من تو خیلی با ارزشتر از این هستی که بخوای هرچی به ذهنت میاد رو برای مردم بگی