چقده سختش واقعن چقد میتونه بشکنه قلبش آدم شبی که میخوندی از چشما من برا اولین بار به خودم ارزش دادم در سکوت بی اشتنابز قم قلم تصمیم گرفت که منم استفاده شم اوج گرفتم که از ارتفاع بگم همیشه سخت بود پیرو این اجتماع بشم یجور قریبیم انگا گروگانیم خودا رو کون اگه مثه ما داری کمااین برسه دور از کوکااین دوپامین خدا اگه بامی کجای درجا میزد میگفت من با فردا میرقصم الان زخم میخورم ولی میشم فردا بی‌رحم تر پروانه ها می‌مردن تا شعم ها میرفتن واسه همین دس خالی برگشت گذشت من میخوابم سرپای هر شب یا نمیخوابم بیشتر بشه قر قاتی مقذم دوروورم دوروقارو درجا میفهمم سره همین مسیر چند بار دست پا شکستممم باید شنا کنی خلاف جهت تو حبث خوشی نی راحش فراره فقط دنیا میچرخه من سواره فلک به خودم وقت دادم تا از خودم زمان بخرم عجیبه انتظار آدما از هم هر بار محکوم میشه به دست کاغذاقلم هی خاستم از باورم نگم دیدم تو خودمه خبری نی از ماورا اصن جنگ تو جنگ زخم تو زخم میاد که بدنم مخروبس میگه میگه شدی سرد باهم چرا شرمندم مجبورم