تنها کسی بودی که بهش معتادم چشات روبه روم شدی همه دنیا من چراغ خاموش روشن میکنی 2 تا شمع بگو تو قلب کوچیکت من کجاشم بیا بریم یه جای دور چشات قشنگ واسم مثل ستاره بود میگی بارون بده بزار بباره اون به دنیا نمیدم یه تارموت آرمینت بد مسته برسون خودتو نباشی کنارم باز میدم پزتو آنقدر خوردم که میزنم توهم اع یادم رفت شکوندم دلتو پشتت ترکید باطل هلیوم شب آخر که نزاشتم بریو گفتی جامو پر کن با یه سرما اع بازم یادم رفت که همیشه تنهام چشای مستت نمی‌گفت دروغ مثل بچه ها اول بلوغ بهم گفتی همیشه دارمت هنو یادمه ازم یه چیز داری اونم خوابمه