دلتنگم در این شبهای مهتابی ز روشنایی شمع‌و خانه بی مهتاب خانه ک بی مهتاب شود هوای تو میزند به سر چشم انتظارت میشوم چشم میدوزم به در تا که شاید دری باز شود و ایی پیشم با امدنت شاد شوم و خنده اید بر نیشم همیشه مشتاق این روز خواهم ماند ز این دلنتنگی ها خواهم خواند میخوانم تا ک بدانی هنوز به یادت هستم تا ک ایی پیشم و بدانی خستم خسته از دلتنگی های شبانه ز این دنگ و فنگ زمانه این زمانه جوری بر دلم تیر نهاده ک برای بهتر شدنم جز امدنت راهی نمانده