utracone wspomnienia malo co juz doceniasz nawet bliskich nie odwiedzasz w każdej chwili cień sie odwracasz w kłamstwach się zatracasz mordooo zycie to wiencej niz ona co bys nie zrobił towoja pozycja jest stracona twoja duma zatracona chec zycia pozucona chesz wrócić ale na dobrą drogę w ciemności nie ma szans nie mogę w domu zbarku wyciagasz łychę i cole tłumacząc sobie ze dorosly ze mogę wątpiąc za każdym razem czy dam radę tym razem strach wywołuje blokadę czas tkwienia w tym temacie jest straszne kochana mamo i Bracie czuje ze zaraz wszystko stracę zycie , syna,rodzine i pracę ja samo przeciwko temu problemowi tak bardzo mi wstyd nie mówcie mojemu synowi tak kochanie mowilem ze to nie dla mnie pokusa wywołuje w mózgu defiladę nie mam już tak prawdę sił najchętniej na linie bym sie powiesił myśli te które mózg w głowie pomieścił przybliżają mnie do czynu do śmierci bede za wami , dzieci i rodzino tęsknić mimo że jestem waszym ciężarem mam cichą nadzieję idąc tam z panem dostanę przepustkę na to by dac wam to co za zycia wam zabrałem mam nadzieję że swoją cene za wsze cierpienia zapłacę żegnam wszystkich was i proszę wybaczcie