Biz seninle bilirdik hayatı doğru yoldu aşkımız. Badireler atlattık eyvallah, nasıl bize takıldık? Yıllar aşkımıza eşlik edendi, bitmezdi dansımız. Elim boşlukta sahi söylesene biz nasıl tanıştık? Bundan yıllar öncesine dayanan bi mektup. Yaz meyvesi tadında tanrıdan bir armağan. Gün ışığında parlayan gözlerine vurgundum. Belki de hala budur benim yıllarımı kanatan. İki yabancıydık bir zamanlar birbirimize, Dünya hayatı hiç tanışmasaymışız dedirtti bize. Güzel günlerimiz artık masamızda meze. İçmek istiyorum seninle, sensizliğimize, Bir zamanlar deli divaneydik yollarda koşturan. Saçma sebepler üretip sürekli kaçak buluşma. Çocuktuk biz senle aşkımızsa elinde oyuncak. Büyüdüğümde anladım zaman geç olsada. Ağırdık seninle yakışırdık her mekanda. Tamamlardık bizi hangimiz eksik olursa. Hiç istemedim üzülmeni yıllarımdı heba. Şimdilerde büyük ihanetsin zamandan kalan! Uzatmadım bende kestik attık Yastık altı tek bi resmî kaldı Yollar açık sana bensiz artık Gitme vakti yolun sonu yok Doğru yok Yanlış çok Bolluk yok Kıtlık çok Sahi eskiden güzeldik biz, bu cümle derin. Ne leyla ne Eyşan, sendin bu başka biri. Aklımın almadığı şey; ne ara yaşandı bitti? Biz seninle deli doluyduk, nazar mı değdi? Buruk bir akşamdı durmayan yağmur başımda. Kokunu burnuma getiren bir rüzgar var soldan. Bekliyorum hala teşekkür ettiğim küçük parkta. Neyse işte,hala bir umuttur şu hayatı yaşamak. Öyle yabancılaştık ki sesini dahi unuttum. Güzel bi kokun vardı rüzgar hiç durur mu? Anılar hatırlar artık hatırlanmıyorsa eğer, Biz seninle sona kalan umudu kuruttuk.