Bazen hayat çok zor gelir Tüm dünya üstüne yüklenir Düşünceler almış başını giderken Bir el uzansın istenirr Olursun o el tutarsın daima Bir gonca bir papatya Açarsın hayatımda Güvenilmez kimseye bu dünyada Her insan ister kendine bir deva Sen çıkınca karşıdan Çiçeklenir tüm yollar inan bana Zor yollarda idim karanlıklar başımda Nasıl çıksam düşmüstüm dara Sen geldin açıldı bağımda Guzel renkli bir gonca Küçük bir kız çocuğu ağlarken orda başucunda korkular sarmış ya Nereye gider bilmez,savrulur daimaa Tutamaz kendini vurur bir uçuruma Yalnız ve de kırılgan kucuk bir kiz cocuguu Ben etsem de siz etmediniz pes Durmadan yakamdaydı sinir stres Kesmişken ümidi ben kesmişken herkes Bi el uzandı bana en dipten bi ses Defalarca çabaladınız sonu oldu hüsran Çok zor insandım kurtulmaya yoktu imkan Yoruldukça sendeledim kaldırdınız durmadan En şanslı olduğum zamandı sizle karşılaştığım an O tuzluğu vermenizi istiyordum sürekli Nerde nasıl alınır zaman ahir ve ben direndim Küçük ayça tuzluğu almayı artık öğrendi Aştı engelleri ve sizin sayenizdeydi hepsi Bir el uzandı dedi burdayım İnan güven ben hep arkandayım Yalnız değilsin sen kendine yetersin Dünya dursun sen senken özelsin Ben kurumus bir toprakidim çiçekler kururdu üstümde Can suyu oldun geldin çiçek açtım