چطوری غریبه ی آشنای من وقتی تو دردا گمم نبودی همراه خودم چرا انقد مبهم و پر درد قلبم مخم رده شبم سرده حرفام پر از گلوله خیلی از سررا رو زخمی کرده هنجرم پر ز فریاد بغض داره شبو روزآمو میپاد چقد آغوش گرمت به تنم میاد همدرد لحظه های بی‌خوابی هم دردی هم پر ز بی تابی ببین خیلی نابی برام حتی دوس ندارم فکر درد تو از مغزت رد شه اینجوری تصورت و ذهنم میشه زیبا تر میدونم امثال من واس تو زیادن میمونم یادت بمون یادم حتی وقتی غرق فریادم