ی بچه دبیرستانی بودم رو شاخش سیگارو بط لیموناد دسم بودن هر سمت همه نگاها رو من بودن بعد تعطیلی میوفتادم کف شهر با رفیقا شوخیای خرکی و دخترای پایه هم دم مادی ها جفت میشد کاپلا میگرفتن شماره و سریع میزدن رلو درسم میشد ولو با ی موزیک ملو زندگی هم روش اونور بود انگار زودی رفتیم سال اخرو کاپلا کردن کاتو رفتن تو دل کنکور سیاه شد دلاشون بدجور و مام ک بیخیال کلن و ی سری ب سین اجباری سربازی خوردن ی سریام مشکل مالیو چسبیدن ب کارو بیکاراهم پشت کنکور کونی کنکور گایید ارزوهاشونو بدجوری ماهم طی کردیم شد هرجوری رفتیم یونی میدونی دیگ هیچی مث قبل نشد حسا یخ زده اینجا پول پرستش میشه و حس شهوت نوش میشه ن با لذت بلکه ب ذلت یا نیازه چ خوب چ بد سیگاره اینجا بیشتر شدو دیگ نداشت حس خوب بود فقط بر حسب عادت الکل دیگ فقط مست نمیکرد بلکه خاطره های دپو مرور میکرد ترکش کردیم و نیکوتین شد پین لیستمون کاپتان بلکو سناتور ونستون جرسی هم دیگ بو میگرفت بدون ترس از خونه رفتنو یجورایی دیگ روتین شد همچی ن میشیم هپی ن سد ن فیر ایی فکره کلن چیزه دیگ بود تینیجری ی دروغ قشنگ بود الان فقط میخام ی اود و مدیتیشن ی جای ساکت و پشت هم سکشن تا بگذره این تایمو مدرکم بره کجا با این عجله خبری نبود بیب میگفتن سخت نگیر تا حرص نخوری دروغه سخت بگیر هر ثانیه ی خاطرس حیفه ول شه