ตื่น6โมงทุกวัน มุ่งสู่ถนนสุขุมวิท ใช้ชีวิตพิชิตฝันแม้หนทางนั้นยังใกลลิบ เพราะความจนมันตัว จนต้องอุทานว่า ho shit แต่กูต้องสู้ต่อไปแม้ค่าแรงอันน้อยนิด เพราะวุฒิแค่ ม.3 เขาถามว่ามึงจะทำอะไรใด้ กูรู้ว่าไม่ง่าย ก็โลกมันโหดร้าย เพื่อตัวกูและคนข้างหลัง ความหวังเดียวคือกูต้องทำใด้ ลองเป็นความหวังของครอบดู มึงจะรู้ ว่ามันนั่นไม่ง่าย อยู่ในสังคมที่ระบมเพราะรายใด้ แต่ของแพงขึ้นทุกวัน ที่ตัวฉันนั่นต้องจ่าย ใช้ชีวิตวันต่อวันอนาคต นั่น ไม่ สามารถ คาดหวัง อะไร ได้ ส่องกระจก กระทบ ที my eye หรือกูต้องสู้จนวันตาย เลยรึยังไง และความเป็นคนของกูมันกำลังจะตาย มีแค่เสียเพลงที่ฉุดรั้งมันใว้ ถ้าวันนั่นกูไม่อยู่คนข้างหลัง กู จะอยู่ยังไง ูกู คนธรรมดา ที่มาแบบ freestyle and rarely เอาความผิดพลาดและบทเรียนมาประยุกต์ใช้ พวกมึงก็เอาแต่พูดกูถามจริงมึงเคยทำใหม หมิ่นประมาณ ทำตัวเหมือนฉลาด พูดอุกอาจ วางมาด สุดประหลาด เสพประสาท Lowตลาด รกอุจาด ทบทวนตัวเองให้ดีก่อนมาบอกตนเป็นผู้ฉลาด wake up at 6 am every day Heading to Sukhumvit Road Living life, conquering dreams, even though the road is still far away because of poverty Until I have to exclaim ho shit, but I have to keep fighting even for a small wage, because I'm only a third grader, he asks what you can do. I know it's not easy Well the world is cruel for me and the people behind me The only hope is what I have to do. Try to be the family's hope, you'll know that it's not easy. Live in a society that is sore because of any income.But things are getting more expensive every day. that I have to pay Living day by day in the future, that cannot be expected. Look in the mirror and hit my eyes or do I have to fight until the day I die? and my humanity is dying It's just the loss of the music that holds it back. If that day I wasn't behind me, how would I live? I'm a normal person who comes with freestyle and rarely. Applying mistakes and lessons They kept talking and I asked the truth, have you ever done that? Disrespectful, acting smart, speaking outrageously. Snobby