یه جا یی بین دروغ وباور اونجا که حتی شک داره داور درگیره بین دروغ وباور نمیشه گفت باخدا نمیشه گفت با کافر مثل یه درخت که برگاش سبزه ولی خیلی وقته زخمیه ساقش یه نفس چاق از یه گلوی لاقر یه جایی بین زمزمه و دادم چیزی و فراموش نکردم فقط هرچی فکر میکنم نمیاد یادم من اون صدای هوهوی بادم