بدخواهام همشون بدبختن... باید برا من تو رپ کف زد رفت نمیرسن دورم میچرخن... بهشون باید بگم من... اضافه حرف زدن موقوف پس... اجب دقتی دارم رو فولو... کسی نمیرس بهم تو دمو... خستم شدم از گفتن... کلمات برام مفتن... هر کی اومد زد بد ی نیش خندم رو لب... همشون فقط حرفن... این با اون همه از دم... حرفای دلت راستن... نکن اعتماد هیچ وقت... قبلا قلبا قشنگ تر بود... دست نوشته ها ول بود... آهویی توی دشت پهنا... گوش میداد به صدای پنهان... همون نقاب جلو در زندان... چهرت کرد قایم لای دردات... تو زنده ای زندگی کنی... ولی راه هی اشتبا میری... نکن اشاره به وقایع... داری توی چاله میری... خجالت نکش کارنامت بد خراب شد و فقط موند حقارت... بس فلاکت نجاست ریخت روی شرافت... با سخاوت فقط میگیری خیانت... موقع ضمانت مدافت نیومد برای مدافع... رفاقت خراب شد و فقط موند ازت شکایت... قطعا کتابت پر شد از بی لیاقت ک لیاقت الکی دادی به اون کسای بی‌کفایت... آزاد بش انقد نباش تو جهالت... ی روز میفهمی رفت همه ی خزانت... افتاد لغات روی کثافت... زمان خراب تو عصر جدید رفت رسالت... شیطنت اومدِ خردِ بردِ ازت اسالت... دوم آوردی... تو عبور کردن سمت غروب نرفتی... غبار غرور نگاه بد دوستی از بین برد تو راه قیبت... لطفا بجنگ نترس بشی نماد عبرت... راه نرفتی نگو نمیش رسید به مقصد... پناه ببر به خلوت گاهت.... سکوت کن برو تو قلب سیاهت... تو باید بندازی دور دورو بودن.... دوبار شور کنی از اول بدو... بِتون بُتون بمون زاده ناله و گریه نمون. به عقب هی نرو نخون... جلو قدم بزن بخون... خونت پر کن از قدرت ک ازش بگیری غزت... تو هستی ی فرد پر نعمت... اگ داری ی قلب پاک خصلت...