Sen uyudun Uykunda koca bi yılı unuttun Ben kahve gözlerimde kaç damla yaş kuruttum Yoksuldu tüm çocuklar kuru ekmekle avuttum Hayattaysam hala bil ki beni yaşatan umuttur Şiir değil ayazım, bu gönlümün karası Üzgünüm, üzüleceğim hatta daha fazlası Hınca hınç dolu kalbim, dahada bana yazmasın Çünkü annemin çöp ettiği çeyizlik bi yazmasın Gereksiz değildin ama Ben fazla önemsedim Halimden eser yok deli sanıyor gören beni Seni başka, çok farklı, çok fazla gören benim Kusura bakma yapraklarımı döktüğüm bi dönemdeyim Benim hiç gülerken ağladığım olmadı Ama güldüğüm hallerime ağladığım oldu Ağlarken çöl diye damladığım oydu Duamdır kader seni baş köşeye koysun #canfezatype