پلیس پشتم من تند دار میاد. رو دنده پنچ گاز میدم. ترمز ول میکنم صاف میرم. صدای آژیر پلیس پشتم میاد. تتق تق هی تیر میزن. منم من به کیرم. اگ مخوای من بگیری صب تا شب این سگ باید بدوی. من بگیری. زبونم کلمه میار این کامپیوتر. سریع تایپ میکن این کیبوردِ. کی بود کی برام. دردسر آورد. دستبند دست میخواد به من بزن. زندگی من شد این موج دریا. سمت جهت هدف دفع طوفان دریاست. هر چالش برام این پازل. تو بازی زندگی این تایتان. تایم. ا همون زمانی که تورو میبر سمت مسیر. ا هر بار دویدی همون را بود برات عریض. شد باز مریض. توی خون حبس موند پای پیپش. ور میر با پستوناش. ا پارتی امشب افتاد باز پایین. دوست آشنا هر کدوم پی دوست آشناست. اصلا نمیدونم کی موند باهاش. کنارش هست پر دوست آشنا. کنارشون پر گرگ و الفا. ا زندگی باز در میر. رو به درها بست تند میر. دنبال راهرو میگرد توش بر. از پله کان زود بگیر. میخواد به بالا اوج بگیر. همه نردبونارو جمع کنی فایدش چی. وقتی هستی رو پله ی نفر دگ. همون جا منتظر بالا بر وایستاد. منتظر آسانسور ایستاد. ایستگاه بعدی قرار کی بود. نک این ساختمون آتیش دار. سر جات هستی شاید برات خب بود. عقاب بالای ابرا اوج میگیر. سریع و تند بالا بال میزن. بالا جز ی عقاب تنها هیچی نیست. برا عقاب شدن تنها شدن تنها راه دگ نیست. خیلی سخت به خودت وصل بشی. تو راه سخت زندگی راه بلد باشی. ولی ابتکار به خرج باید همش بلد بشی تک پر که شدی قفل زندگی تاز میشکن. باید هم همیش نقد حساب کن. وقتی دورش پر از لاشخور. چند بار ضرب دیدی عادی شد. برات مثل عادت میش. تعمه گرگانی دندون به تیز. سوراخ کردن گوشتش انقد که تیز. تو هم قص ها بود قهرمان خودش. هیچ وقت نشد دور از اونی که بود. فیشبه فیش میگ. دادا زود بکش. ماشه که سهل...بابا رد داد. صب تا شب. پای...پیپ...ور میر. باپو باپو این چی میگ. انگار دوبار عصبانی شد. بی کله اخورش پر اجُوری. بس که سخت بود. این زندگی اخ لاشخور. بگو کی بود هی داش هر کی پی خودشِ. آقا بس تغییر بد. بعو. چه حال و نیتروژنی دارم. جو میگرم باز فاز دادم. بگو کی اینا کنار میرن. اخ فازم هی میرینن. وییی. تن بدنش قر میگیر وای اینو...شنگول شد. بیا کصخول تر بشیم مگ...چی میش. هیپ هاپ استایل عوض میش. بینگ بانگ فندوق شکن بش. با....بَنگ.....بَنگ.....گنگ....رنگ.....زنگ. هه. این همیش یادت باشِ. خرس باش اما چاغاش نباش.