Ένα απόγευμα θυμίζει Σαν εκείνο το παλιό Αυτό εδώ το σημερινό Που με δύο φίλες Έφευγα για τα ίδια Να πάω στον χαμό Με περίμεναν στα γέλια Να έρθω από το κλάμα Ένας δρόμος πέρα δώθε Ο χρόνος μου να συνέλθω Πάλι την χαρά να φορέσω Πάλι στο ψέμα να πιστέψω Πως όλα είναι μια χαρά Και την απουσία να αντέξω Μα γιατί σήμερα Το τότε μου θυμίζει Ποια πίκρα μοιάζει ίδια Αφού όλα είναι αλλιώς Μαλλον θα φταίει Ο ήλιος που σαν τότε είναι λαμπρός Άλλο ένα ψέμα Φταίω εγώ που είμαι ακόμα στο παλιό απόγευμα