درسته هرچی میگن تو این خرابه ها به من درسته من ی دردم از دردایه شما من یه ترسم از تراسایه شما یه وحشت عامیانه با شعرهایه صادقانه کتاب صادق و هدایت تو یه کولمه چه لحضه قشنگی تو خیاله بچگی بزرگ شدم باطلی نشنوم بشنون کجایی/ لونه زنبور بود پر از تاریکی غصه خوردن هایت از رویه عادت نوشته هایت با رویه شادت/ نمیدونم زندگی میکنم یا زندگی میکنم /واژه جونی برام سخت لایه این سنگر ها /غریب ولی شلوغ میشن ادما دورم لاشی ها پرسه میزنن میشنوم صدایه زمزمه گریه هاشو