دونم چرا تنها موندم تو این جاده، نصف راه همه روزای خوبمون از جلو چشمام رد شدن مثل باد مگه تو نبودی که می‌گفتی نمیاد هیچوقت، مثل ما الان اسم ما کنار هم نمیاد دیگه تی نمی‌خوای اسمت بیاد کنار من بعد رفتنت نوشتن شعرای غم، آسونه بگو کیه پهلوت به جای من؟ گفتم می‌بینیم همو بازم یه جای شهر الان رفتی و ریختی با تیم رقیب بعد رفتنت با شهر بزی میشه غریب فقط می‌خوام زمان بگذره، ببینمت حتی ثانیه‌ها تو سر من میره دقیق گفتم حداقل میگی تولدو تبریک ولی دادی تنفرو ترجیح منم فقط گل و تمجید شب، الکل و سرگیجه گول عکسا رو نخور شادم نه شنگول، نه خوشحالم زندگیم این روزا تعریفی نداره از دوستام، نپرس حالم یادِ همه روزایی که رفتن، بخیر نیست زندگی اصلا به میل اگه بودی بود همه چی عالی ولی خاطره ها همه تو عکسن، چه حیف بِزی با تو میشه شاد و شنگول همه تو کف، مات و مبهوت برا بقیه من همش تخسم ولی پایِ تو وسط میاد فقط بغضم