یه شب شب شب تیره انگار روح از تنت میره دل از ننه بابا از رفیق حتی از وطنت سیره دل بد بد شده پاره صدامم خشو که داره بگو من از سنگم دیگه بگو زورش چقده تهشو بذاره شهر پره از مردای عزب که رحم نکردن حتی به دریای خزر کشور پرِ دستای خالی قهرمان و مستای خزن غمم پره تو کوچه ی قدیمی خسته است اونی که پوچِ یه وری نی داغونه با غیرته هنرمند میسازه مورچه ی خمیری پهلون پی قفس و جنگه میدون پر هوس و سنگه پس بیخیال شو نفسو تنگه پی دود نرو مغز خستست و منگه پروانه شده پاره ا پیله تو بازار هر چی کاره تعطیله همه وِزه بزن در رو پرچم نه پای داره نه میله یه شب شب شب تیره انگار روح از تنت میره دل از ننه بابا از رفیق حتی از وطنت سیره دل بد بد شده پاره صدامم خشو که داره بگو من از سنگم دیگه بگو زورش چقده تهشو بذاره بالا میره هیبت قمار تبلیغِ سایته و قیمت دلار قیمت خونِ آقامه مگه میشه آخه دورت انقده خمار تو وصله دلت وصل به این نونِ من هیزِ تیز