روزگار.

60 Plays

20 Oct 2021

بینه این همه رِزُمه... فقط یه اسم لایه ثُمه یعنی کارتِره طعمه... وسطه کاره یه قُمه تشخیصه من بعده این همه زندگی... میشه گفت که قِصدی زنده ایم پس از رعده قصه چیییی... میشیم تازه یه تیم من نه از حُلو حراص... بَلکه از مُقه یه خاص میرَم به کلبه یه باز... که میزَنَن ساز میفهمی یه روز کاش چیزی نی... میفهمی جایه آینده داری پِلَنه مَرگتو میچینی وقتی میبینی که دیگه نیستی... وقتی میفهمی که دیگه بیرونه پیستی. دوباره داره یه راهه حَل... بعده مُعمایه شَل باید بدی تَدریس به اِبلیس... چون دیگه راهه حَلی نیس کودکیمو دادم به طرحایه پیریم... البته کودکیمم بوده یه پیر زیره گیریم یاهم درگیریم... واسه رسیدن به بالا ۱۰ نفرو لِه میکنیم بعد میریم همه پشته عکس شیریم... همه از پایین زیریم در واقع بدونه یه لشگر بدونه وزیریم... یا مثله یه سرباز بدونه شمشیریم به اَراجیفه کسی گوش نکن... هدفاتو هیچ وقت روش نکن واسه حرفه کسی کوچ نکن... انگیزه هاتو واسه هیچی پوچ نکن این قَظیه به قِیده وسیقه... مثله یه اثیره بدونه وسیله یاکه مثله یه محرمه بدونه تَعظیه باکه اصلی بهتره یا باکه قَرضی... کاره واقعی بهتره یا کاره فرظی قوصه تو مِه یا کلبه تو هومه... ملودرامه تونل یا اکشنه خونه. آدمایه راست گو یا سکه هایه هزار روووو سردیه تَدریجیه حالتم... یا بغضو خجالتم خنده هایه یه ساعتم... یا رفیقه با نجابتم صِدقه افسانه یه دروغه شهر... میمونه مثله طلوعه قهر ... با خورشیدو مغزایه زنگ زده یه نِظاره گر جیبه خالی پزه عالی ... میشه مثله تبله تو خالی ولی زیر آبی تو بیخوابی.. میشه مثله مرغ آبی با رِ کابی. یا عکسه فُتو شاپی... کیف قاپیا کناره کافی شاپی اکثریت میشه وارداتی... کیفا میشه جامدادی دیگه نداری انتخابی... فقط میمونه یه عکس یادگاری ولی در حال تویی که جاودانی ... چون جزعه عاشقانی. سلحه جاودانی میشه واسه تو یه غم... نزار سگا جلوت شاخ بِشن.... یا مثاله خاطره یه دَم... نزار به دشمنات اسلحه بِدَن ربعه یه چیزه کم بهتر از کامِله یه چیزه خَمه پس سره هر کسی نکش قَمه... به سگ نگو که اون رفیقمه حتی یه شیر تو رعدو برق نیست دنباله زَرقو برق هست دنباله یه جا واسه راهه حل تا به جایه کهنه ها بچینه یه مثعله یه تازه تر تو سوزه گرگ پسندم که باشم... تا هدفو میبینم مثله یه عقاب بالاشَم عمرَن جلویه یه خَم دو لا شَم... عمرَن گدا شَم ۱۰ تا بهم برجَم بِدَن توشهردنباله آدمشَم کنایه زیاد خوردَم... درست تو جایی که احتماله بُرد کم بود بُردَم فکر نکنی که یه گرگم... نه من یه یه شیرَم که ریخته کُرکم وَ نیست پُتکم. رضایت میدم به کسی که راضی باشه از زندگی... نه مثله بعضیا باشم هیته چیییی شده اگه تیله شیییی... بهتر از اینکه پِله شیییی مقلطه نکن وقتی کارته سبز ندارییییی نمیخواد از لَجَن ماهی دَراری یا از دسته قانون بشی فَرارییبیی هرچی باشه نمیتونی از یه خط نقطه دَراری چون عُرضه ندارییییی مُحلَته اجبار به حکمم ندادَم به کسییییی حتی وقتی بودم تو اوجه بی کسییییی نمیخواستم باشم دنباله دلیلللل نمیخواستم منو صدا کُنن ظَلیلللل تو کشوره خودَمَم حتمااا هستم غریب چون از همین مردم هزار بار خوردم فریب با ابنکه بوده همش ضریب ولی تقسیم حاکم بوده همین.... مهم اینِکه خوردَم زمین ولی نزاشتم بِزَنَم زمین... حتی اگه گرگا کرده بودن کمین یا بوده باشم تو میدونه میینننن پس برام نقشه نچین چون اگه تو رکابی من هستم نگین. بگو هم درد بود یا نه... مَخمَل بود یا پشم مهربون بود یا خشم... داشتو میزد تو خیا بونا گشت بیاید بگیم که سازگاریم... بگیم که دروغ گو نه راز داریم بگیم تَحریم نیست... همه تو بازاریم بگیم که همه مَردیمو بی آزاریم بیایم کینه بسوزونیمو محبت بکاریم ماهم میخوااایم ولی وقت نداریم من که رسیدم از گور به نور... از طور به زور از کاه به کوه... از خاک تا گورررر مَنزل من به تَه نداره... انقدر کردن به من اشاره انگار که داره از چشمام خون میباره اِیییی من که عادت دارم به نبوده یار عادت دارم خالی بِرَم چون نبوده بار عادت دارم به رسَم به روشَنایی از تَه غار دیدَم اینو من از بچه هایه کار شعار نمیدم چون بَلَد نیستم... درست کار کردَمو غلط نیستَم... نه تِروریستَم... تو هر چی صفر بشم تو معرفت بیستم... چون گُشنه نیستم پِیه جنگ نرفتم چون سلح طَلَبَم.. نَلَرزیدم چون رَقص بَلَدَم... طِبقه معمول همه باید از دور بِرِسَن به یه منظور نَرِسَن فحش میدن بِرسنم میدن به کله شهر سور فرقه مُبطَلا بودن... این بود که اینا از مُحتوا دورَن همه یه چی دیدَن تو من... ولی تو من کشبده نَم وقتشه یه روز دورَم بچینن شمع... از همه چی میشیم مَنع قُلابه من گیر کرده به پاهایه غم... یا کار هایه کم با راه هایه پُر پیچو خَم بهترش اینه باشی سَم... باید بکُشی حِسِش اینه دَقیقااااا این همه نوشتم تا بفهمید که دنیا بی ارزشه هیشکی تَکی نساخت چون دنیا مُتَکی به اَرتِشه همه چی ازدور قشنگه مثله ... جوجه با رَنگشه یا مثله شیره خندون اما خندون نیست چون خنده نِی رنگشه..... امید وارم دنیایه سگا یک رنگ بشهههه .................پایان🇮🇷فهمیدَم💔.......................

6 Comments

Leave a comment

#کارخوب👏👏👌💥👈🎤👉 به امید پیشرفت روزافزون 🌹 موفق باشی

ماشالا کنسرتت بیایم سلطان

بینه این همه رِزُمه... فقط یه اسم لایه ثُمه یعنی کارتِره طعمه... وسطه کاره یه قُمه تشخیصه من بعده این همه زندگی... میشه گفت که قِصدی زنده ایم پس از رعده قصه چیییی... میشیم تازه یه تیم من نه از حُلو حراص... بَلکه از مُقه یه خاص میرَم به کلبه یه باز... که میزَنَن ساز میفهمی یه روز کاش چیزی نی... میفهمی جایه آینده داری پِلَنه مَرگتو میچینی وقتی میبینی که دیگه نیستی... وقتی میفهمی که دیگه بیرونه پیستی. دوباره داره یه راهه حَل... بعده مُعمایه شَل باید بدی تَدریس به اِبلیس... چون دیگه راهه حَلی نیس کودکیمو دادم به طرحایه پیریم... البته کودکیمم بوده یه پیر زیره گیریم یاهم درگیریم... واسه رسیدن به بالا ۱۰ نفرو لِه میکنیم بعد میریم همه پشته عکس شیریم... همه از پایین زیریم در واقع بدونه یه لشگر بدونه وزیریم... یا مثله یه سرباز بدونه شمشیریم به اَراجیفه کسی گوش نکن... هدفاتو هیچ وقت روش نکن واسه حرفه کسی کوچ نکن... انگیزه هاتو واسه هیچی پوچ نکن این قَظیه به قِیده وسیقه... مثله یه اثیره بدونه وسیله یاکه مثله یه محرمه بدونه تَعظیه باکه اصلی بهتره یا باکه قَرضی... کاره واقعی بهتره یا کاره فرظی قوصه تو مِه یا کلبه تو هومه... ملودرامه تونل یا اکشنه خونه. آدمایه راست گو یا سکه هایه هزار روووو سردیه تَدریجیه حالتم... یا بغضو خجالتم خنده هایه یه ساعتم... یا رفیقه با نجابتم صِدقه افسانه یه دروغه شهر... میمونه مثله طلوعه قهر ... با خورشیدو مغزایه زنگ زده یه نِظاره گر جیبه خالی پزه عالی ... میشه مثله تبله تو خالی ولی زیر آبی تو بیخوابی.. میشه مثله مرغ آبی با رِ کابی. یا عکسه فُتو شاپی... کیف قاپیا کناره کافی شاپی اکثریت میشه وارداتی... کیفا میشه جامدادی دیگه نداری انتخابی... فقط میمونه یه عکس یادگاری ولی در حال تویی که جاودانی ... چون جزعه عاشقانی. سلحه جاودانی میشه واسه تو یه غم... نزار سگا جلوت شاخ بِشن.... یا مثاله خاطره یه دَم... نزار به دشمنات اسلحه بِدَن ربعه یه چیزه کم بهتر از کامِله یه چیزه خَمه پس سره هر کسی نکش قَمه... به سگ نگو که اون رفیقمه حتی یه شیر تو رعدو برق نیست دنباله زَرقو برق هست دنباله یه جا واسه راهه حل تا به جایه کهنه ها بچینه یه مثعله یه تازه تر تو سوزه گرگ پسندم که باشم... تا هدفو میبینم مثله یه عقاب بالاشَم عمرَن جلویه یه خَم دو لا شَم... عمرَن گدا شَم ۱۰ تا بهم برجَم بِدَن توشهردنباله آدمشَم کنایه زیاد خوردَم... درست تو جایی که احتماله بُرد کم بود بُردَم فکر نکنی که یه گرگم... نه من یه یه شیرَم که ریخته کُرکم وَ نیست پُتکم. رضایت میدم به کسی که راضی باشه از زندگی... نه مثله بعضیا باشم هیته چیییی شده اگه تیله شیییی... بهتر از اینکه پِله شیییی مقلطه نکن وقتی کارته سبز ندارییییی نمیخواد از لَجَن ماهی دَراری یا از دسته قانون بشی فَرارییبیی هرچی باشه نمیتونی از یه خط نقطه دَراری چون عُرضه ندارییییی مُحلَته اجبار به حکمم ندادَم به کسییییی حتی وقتی بودم تو اوجه بی کسییییی نمیخواستم باشم دنباله دلیلللل نمیخواستم منو صدا کُنن ظَلیلللل تو کشوره خودَمَم حتمااا هستم غریب چون از همین مردم هزار بار خوردم فریب با ابنکه بوده همش ضریب ولی تقسیم حاکم بوده همین.... مهم اینِکه خوردَم زمین ولی نزاشتم بِزَنَم زمین... حتی اگه گرگا کرده بودن کمین یا بوده باشم تو میدونه میینننن پس برام نقشه نچین چون اگه تو رکابی من هستم نگین. بگو هم درد بود یا نه... مَخمَل بود یا پشم مهربون بود یا خشم... داشتو میزد تو خیا بونا گشت بیاید بگیم که سازگاریم... بگیم که دروغ گو نه راز داریم بگیم تَحریم نیست... همه تو بازاریم بگیم که همه مَردیمو بی آزاریم بیایم کینه بسوزونیمو محبت بکاریم ماهم میخوااایم ولی وقت نداریم من که رسیدم از گور به نور... از طور به زور از کاه به کوه... از خاک تا گورررر مَنزل من به تَه نداره... انقدر کردن به من اشاره انگار که داره از چشمام خون میباره اِیییی من که عادت دارم به نبوده یار عادت دارم خالی بِرَم چون نبوده بار عادت دارم به رسَم به روشَنایی از تَه غار دیدَم اینو من از بچه هایه کار شعار نمیدم چون بَلَد نیستم... درست کار کردَمو غلط نیستَم... نه تِروریستَم... تو هر چی صفر بشم تو معرفت بیستم... چون گُشنه نیستم پِیه جنگ نرفتم چون سلح طَلَبَم.. نَلَرزیدم چون رَقص بَلَدَم... طِبقه معمول همه باید از دور بِرِسَن به یه منظور نَرِسَن فحش میدن بِرسنم میدن به کله شهر سور فرقه مُبطَلا بودن... این بود که اینا از مُحتوا دورَن همه یه چی دیدَن تو من... ولی تو من کشبده نَم وقتشه یه روز دورَم بچینن شمع... از همه چی میشیم مَنع قُلابه من گیر کرده به پاهایه غم... یا کار هایه کم با راه هایه پُر پیچو خَم بهترش اینه باشی سَم... باید بکُشی حِسِش اینه دَقیقااااا این همه نوشتم تا بفهمید که دنیا بی ارزشه هیشکی تَکی نساخت چون دنیا مُتَکی به اَرتِشه همه چی ازدور قشنگه مثله ... جوجه با رَنگشه یا مثله شیره خندون اما خندون نیست چون خنده نِی رنگشه..... امید وارم دنیایه سگا یک رنگ بشهههه .................پایان🇮🇷فهمیدَم💔.......................

You may also like