ในวันที่ฟ้ามันมืดลง หมอกขาวบางๆ ปกคลุมพื้นที่ ทั้งที่ตอนนี้ยังแปดโมง จิตใจกูล่องลอย เพื่อนรักกูลอกฟรอย มันมีความสุข ทั้งเสพ ทั้งสูบ ทั้งค้า ทั้งปลูก ชีวิตมันน่าอิจฉา..บอย ไม่นานเริ่มตาลอย พ่อมึงมาดักคอย เริ่มจากผู้เสพ ตอนนี้มึงเป็นผู้ค้าล่ะบอย เค้ารู้กันทั้งซอย มึงหยุดเหอะบอย กูขอเตือนมึงว่าให้มึงเลิกซ่ะบอย ยิงกันสนั่นซอย ตำรวจลงบ้านบอย อย่าสู้นะบอย หมอบตัวเหอะบอย คำพูดจากเพื่อนรัก ทำไอ่บอยต้องซะงัก แต่ว่ามันคงสายไป เสียงปืนดังเปี๊ยง แล้วได้ยินว่าบุกจับ เสียงไอ้บอยร้องรั่นว่ามันจุกสัส จากนั้นมันก็เงียบไป เพื่อนบอยร้องเรียก ไม่รุ้ว่ามันเรียกใคร จากนั้นมันก็สิ้นใจ ข่าวลงหน้า1วิสามันรายใหญ่ แล้วเรื่องมึงมันก็เงียบไป พ่อแม่โดนยึดทรัพย์ ไร้บ้าน ไร้รถ ท่านจึงต้องกลับไปนอนวัด มันไม่ได้ง่าย มันไม่ได้ง่าย เสียลูกชายคนเดียวไปทำใจไม่ได้ ชีวิตมันไม่ได้ง่าย ตายแล้วเริ่มใหม่แม่งทำไม่ได้ จบแล้ว จบเลย จบแบบง่ายๆอ่ะ สัจธรรมชีวิต