Εγενιθικα χορις να με ροτισουν.έφερα με σε τούτο γαμονισοι, που γιρεφκουν ouλοι τους να το βυθίσουν,μανα μου θελω να σου πο ενα σιγνομι,για τες νιχτες που σε εκαμα να κλεις τζε επκιανασε η πονει.ξερωτο ρε μανα μου ήμουν οτι σιροτερο μα ο γιος σου εμεγαλοσε για να δις εσου ενα μελλον λαμπρότερο.πατερα μου αξίζεις Τζίε εσου μια συγνώμη που για να περνώ καλά εγώ έκανες τον αρκατι, εβουρας για μεροκάματα για να μεν μου στεριθι τίποτε, βράχος εσταθικες δίπλα μου σε ούλα τα σκατα που με τιλιουν τζε το ευχάριστο που λοουμου ειταν να φιο να σε αικο.συγνώμη Τζίε πάλε ρέε πατέρα που έβαλα πκιο πανό που την οικογένεια την παρέα,ελαλες μου εμπιστοσύνη σε κανένα να μεν εχω.μα που να καταλάβω ρε πατέρα με τη τέρατα είχα να μπλέξω. Είμαι 22 το πόνο που επερασα 3ερουντον μόνοναχα 2 μαθκια που με είδαν Τζίε αγάπησα Τζίε εν μιλο για τους ανθρώπους μιλο για τσίνα που τα λαλούν τετράποδα.χορις να τους μιλήσεις εκαταλαβενουν τον πόνο σου σε στιγμές που θέλεις να αφτοχτονισις.Εν αδικία η ζωή είπα μια μέρα στον καθρέφτη τζιε γιριζει τζιε λαλι μου "Παναή μου καπκιο λάθος Εσσης".Το λαθος μου ρε μαγκα μου εν οτι διο τα παντα σε ατομα που ξερω ενθα καμαν κινισι για λοου μου.Μα το μεαλιτερο μου λάθος τζιε το πκιο σιμαντικο εμπιστεφκουμε τα λόγια τον ανθροπον οπος τον παλαβό. επερασα πολλές χαρές Τζίε λιπες μα πάντα η καλιτερι μου παρέα ειταν η μοναξιά.