емес маған қоңыр көйлегің Көріп жүрген көз үйренген үйдегің Қарай беріп соған ғана үйрендім Соған ғана соған ғана үйрендім Керек емес маған сары көйлегің Қызыл сары көйлегіңе тимегің Көз алдымда елесің тұр сол киім Көптеу қылып сол көйлектен үйемін Аңсап жүрсің той көйлегін париждың Апам саған тігіп беред қар үйде Тең келмейтін сұлулығың бойында Осылайша сенен жаным құтылам