مجنون رپم حتی اگه کم بوده تش معجون تکم می سازم هر دفعه کش مشکوک به منن منم میگیرم هر موقع پشم مشهوره فقط یاد میشه ازش منفوره کشک آش و با جاش خوردین خب معلومه تو گلوت گیر میکنه اخه مغزت مگه معیوبه؟ بزن سرفه سفره بازه سمه محلوله باشه تو اصن گنده هر روز رد بدل محموله کارت هست میگی بارت بست حالا گیر دادی به اینو اون ولی چی شد شدی خودت خار و پست حاجی تو که پخش کننده ای ولی خودت خوابت رفت میدونی این تن سختی زیاد کشیده که قالت کند بیا اصن عمو من میخرم بگو فالت چند؟ حرفامم میکنت خاکت نقد بگو کدوم آشپزی تو رو برا خوراک پاکت کرد؟ بو میدی عجیب چون؛ اینو نکنه یادت رفت ؟ میگی استادی چون یکمی بیشتر به قلم کش و غوس دادی؟ دیدیم قرص بازی؛ تو هوشیاری هم دوتا فحش دادی والا ما که ندیدیم پشتکاری چه هر روز کار بدین چه غیب بشین بعد چند سال بیایین این دفعه اومدی واسه رسیوش نصاب بیار ها نکنی عجله بگیره عجل جون از تنت ها وجب به وجب این خاک مال ماست توام که عجب دهنت کل جون و روحتم نا مرتب کولی ای باس یه حولی بدیم که بکنی تولید یه کار اونم اسکی از ما پس نشکونی پلی که راه برا فرار از دست ما نزاره واست در پناه ما میتونی نسازی آه پس از روی عادت نه من فقط مخترع ام کلماتم‌ منفجرن من به قانون خودم آشنام از همینن ملتفتن تو راه بوده آشنا ولی مشترک نه پاتو از گلیم فراتر نبری که فقط کثیف نمیشه خاکو ایندفعه واسه خودت نکنی؛ چاهی از کلیشه