ဒုကၡလာရင္ ဇြန္းတပ္ အသက္ရွူရတာ မြန္းၾကပ္ ခ်စ္သူႏႈတ္ခမ္း စြန္းထက္ နားခိုခ်င္တယ္ အထြန္႔မတက္နဲ႔ မစြန္႔ရက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြၾကား ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ႔ မႊန္းခ်က္ ဓားလိုထက္တဲ့အျပံဳးေလးမွာ ႏွလံုးေသြးေတြ စြန္းလ်ွက္ တမုန္းေျပးလည္းလြတ္မထြက္ႏိုင္ ေျခဖဝါးေသြးေတြ ေတာက္ေတာက္က် ေနာက္ေကာက္က်တဲ့ေနရာသစ္မို႔ အခ်ိန္ယူ..တည္ေဆာက္ရမွာ ေတာက္ေလ်ာက္ရခဲ့ ဒီရင္ခြင္က ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးသိပ္မလား ေထြးအိပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသးေတာ့ ဘာညာစမာကလာေဘးခ်ိတ္ထား ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ နဲနဲ႐ွိ ပစၥဳပၸန္ကို တည့္တည့္ၾကည့္ အတိတ္အနာဂတ္အကုန္ေမ့လိုက္ၿပီး မင္းနဲ႔ကုိယ္နဲ႔ မရဲမတဲ႐ွိ၊ အျမဲသိခဲ့တဲ့ ခံယူခ်က္ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ဆြဲျဖဲၿပီး ႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိမယ့္ေနရာတစ္ခုမွာ တံခြန္လႊတ္မယ္မယ္ ရဲရဲႀကီး။ အလွမ္းက်ယ္ အလယ္လပ္ အက်ယ္လွမ္းရင္ အလယ္မၾကပ္ တကယ္ဆန္းၾကယ္ တကယ္ခက္တာ အတူေပ်ာ္ရင္း အတူပ်က္ အရမ္းႏြယ္ အရယ္ခက္ ေသခ်ာၾကည့္ ​ေရသည္ဇတ္ ျမန္တာေႏွးတာမလိုဘူး ဘဝခါးလည္း ခ်ိဳလ်က္