söylenecek çok söz var ama susmakta bi söylemdir en azından ikilemleri yıkan bir eylemdir zati halim perişandır sen gidince yıldızlara bakmaktan vazgeçtim çünkü hayal kurmaktan öteyim susmaktan dilim tutulmuş gözlerimin feri kurumuş oysa ki hırçın nehirlerde çk boy vermiştim şimdi koyverdim herşeyi ölümünü bilen bir komodo ejderi gibi çaresiz ve bitkin teselli senden geriye kalan hazlar yaralar beni en derinden hüzün doluyor içim gözlerinden uzaksam parça parça dolmuşum yeren kalmış bana kederim ve öfkem törpülenesi geçmişim ve beni terkeden omuzumda ki melekler içine dolar 4 duvar ve ölü bedenler şimdi seyre dalsın mezarımda biten çiçekler